लबाड कोल्हा

जंगलात रहात होता, एक लबाड कोल्हा,
शिकार शोधत एकदा गावामध्ये शिरला

मागे लागले कुत्रे - पडला पिंपात चुकून,
पिंपात निळा रंग - गेला तो माखून
कोल्होबांच्या डोक्यामध्ये आली एक युक्ती,
म्हणे, 'जंगलचा मी राजा, करा माझी भक्ती'
फसले साधे भोळे प्राणी, त्याच्या ढोंगाला,
सारे हजर - निळ्या कोल्ह्याच्या सेवेला
कोल्हेकुई ऐकली, कोल्होबांना राहवेना,
सूर त्यांनी लावला, शांत बसवेना
ओळखला चोर  - ढोंग पडले गळून,
हाकलले त्याला साऱ्या प्राण्यांनी मिळून


बदलला काळ - फक्त बदलले रंग,
लबाड कोल्होबा करतात सत्संग
इच्छा करतो पूर्ण म्हणतात, संकटही दूर,
नोकरी - संतान देतो - संपत्तीचा पूर
आश्रमाची दारे यांच्या होतात जेव्हा बंद,
कोणी नाच गाण्यात कोणी मद्यपानात धुंद
लबाडी नि लूट - भरतो पापाचा घडा,
कोणीतरी राहते उभे शिकवायला धडा
सारी पापे, सारे ढोंग येते उजेडात,
सारी बुवाबाजी गोळा होते तुरुंगात
छोट्या छोट्या गोष्टींमध्ये जगण्याचे मंत्र,
शिकायलाच हवे आज पुन्हा पंचतंत्र