संदीप, वैभव आणि कविता

 संदीप, वैभव आणि कविता

26 feb 2023

Sandeep Khare

Vaibhav Joshi

आज 'संदीप, वैभव आणि कविता' हा कार्यक्रम पाहण्याचा योग आला. काही न ठरवता अचानक रविवारी सकाळी हा कार्यक्रम असल्याची आठवण व्हावी, दिवस मोकळा असावा आणि चक्क नवऱ्यानेही सोबत यायला होकार द्यावा असं सगळं जुळून आलं.

संदीप खरे आणि वैभव जोशी दोघेही आवडते कवी. त्यांच्या कवितांचे विषयही ओळखीचे; एकतर अनुभवविश्वातले किंवा (प्रेमाबिमाच्या बाबतीत) कल्पनेची झेप पोहोचू शकेल इतपत आवाक्यातले. शब्द आणि मांडणीही उगीच दुर्बोध (म्हणजे अर्थवाही शब्दांच्या दोन दोन तीन तीन पायऱ्या वगळून उगीच उड्या मारणारी) नाही. अर्थापर्यंत चढताना कवीने एखादी पायरी वगळली तर आम्हा प्राथमिक श्रेणीतल्या रसिकांना कवितेतली सूचकता कळून अर्थापर्यंत अचूक उडी मारल्याचा आनंद मिळतो पण दोन तीन वगळल्या तर मात्र तोंडघशी पडायला होतं. कवितेबद्दल उगीच एक भीती मनात बसते. पण या दोघांची शैली कविता आम्हालाच कळलीये असा आव न आणणारी; परभाषिक शब्दांचा विटाळ न मानता थेट समोरच्याला जाऊन भिडणारी. आणि सुलभ तरीही अर्थगर्भ असणारी. विशेष उल्लेख करायचा तर वैभव जोशींची ' काहीपण / तरीपण?' (sorry, नक्की शीर्षक आठवत नाही) , ग्रेसांवरील कविता आणि संदीप खरे यांची ' मी आणि माझा आवाज ', ' सायकल ' अतिशय भावल्या.

सलग दोन तास समोर सादर होणाऱ्या एकाहून एक सुरेख कविता, अधूनमधून त्यावरील खुसखुशीत भाष्य, दोघांनी एकमेकांना दिलेले काव्याचे झब्बू (हा त्यांचाच शब्द बरं का..) अश्या मैफिलीचा आनंद मनसोक्त लुटला. अगदी *खरे* सांगायचे तर आज दोघांच्याही रचनांतून मराठी भाषेचे *वैभव* रसिकांनी मनः पूत अनुभवले आणि मराठी भाषा गौरव दिन सुरेख साजरा झाला.