मुळांना थोडीतरी माती राहू द्या

चेहरा उत्सुक, डोळे मोठे मोठे
दूरदेशी वाढणारे इथलेच रोपटे
या जमिनीशी नाते त्याला माहित तर होऊ द्या
मुळांना थोडीतरी माती राहू द्या

मोठ्ठ जग त्यांचं, भाषा अनेक
हेल काढून बोलातीही सुरेख
आपलीही भाषा त्यांना बोलता येऊ द्या
मुळांना थोडीतरी माती राहू द्या

sound of music आहेच मस्त
harry potter तर त्यांचाच दोस्त
कधीतरी गोट्या नि चिंटू हि पाहू द्या
मुळांना थोडीतरी माती राहू द्या

पिझ्झे पास्ते काही वाईट नाहीत
ब्रौनि बरिटो तर आहेतच माहित
कधीतरी मेतकुट भातही खाऊ द्या
मुळांना थोडीतरी माती राहू द्या

xmas new year हवेच हवे
रोषणाई अन दिवेच दिवे
दिवाळीच्या किल्ल्यात पणती हि लाउ द्या
मुळांना थोडीतरी माती राहू द्या

sweety , poppet , darling त्यांनी ऐकलय खूप
सोन्या, पिल्या, चिमणे हे त्याचंच तर रूप
आजोबांचे लाडही समजून घेऊ द्या
मुळांना थोडीतरी माती राहू द्या

स्वतःची रूम, बेड नि कपडे
मऊ मऊ उशी नि कार्टून चे पडदे
आजीच्या गोधडीची ऊबहि घेऊ द्या
मुळांना थोडीतरी माती राहू द्या

स्वावलंबन, स्वतंत्र वृत्ती
सगळेच थोड्या अंतरावरती
कधीतरी आईच्या कुशीतही येऊ द्या
मुळांना थोडीतरी माती राहू द्या 

माझे वाहनचालक प्रशिक्षण

माझे वाहनचालक प्रशिक्षण (मार्च २०१३)

भारतात परत आल्यावर वाहनचालक परवाना घ्यायचे ठरवले . इंग्लंडमध्ये तो घेण्यासाठी एक वर्ष, बराच पैसा असा खर्च आणि टोमणे, ओरडा आणि भांडणे अशी बरीच जमा करून झाली होती . तिकडे nongear कार चालावलीही होती पण इकडे गियर ची गाडी चालविण्यासाठी पुन्हा एकदा ते सर्व करणे भाग होते. त्यामुळे एका driving school मध्ये रीतसर पैसे भरून नोंदणी केली . गाडी चालवता येत असल्याचा आत्मविश्वास होता पण gear शी दोस्ती करणे आणि रस्त्यावरील गर्दी, वाहने यांच्याशी सामना करणे याचे प्रशिक्षण आवश्यक होते.

शिकाऊ परवाना काढण्यासाठी rto मध्ये एक दिवस घालवावा लागला, काही कल्पना नसताना एक थियरी परीक्षा घेण्यात आली . परीक्षा हॉल मध्ये जाण्या आधी भिंतीवरील पोस्टर वाचत केलेला टाईमपास कामी आला . स्क्रीन वर दहा प्रश्न आणि त्यांचे पर्याय दाखवण्यात आले . खुर्चीवरून बरोबर पर्यायाचे बटण दाबायचे होते . नंतर लगेचच निकालही प्रदर्शित केला गेला . तो सुद्धा स्क्रीन वर सार्वजनिक. पास झाल्यामुळे ते काम झाले .

पहिला दिवस उजाडला , इकडे एक बरे होते, रोज लेसन शक्य होते, त्यामुळे दिवस वाया जाणार नव्हते . शिवाय uk च्या दोन तीन लेसनच्य खर्चात इथे सर्व प्रशिक्षण आणि परवानाही मिळणार होता . माझ्या प्रशिक्षकाने मला अनेक गोष्टी शिकवल्या, त्यातील काही खाली देत आहे-

१. गाडी चालवताना नेहमी मधल्या लेन मध्ये राहावे . ज्यांना पुढे जायचे असेल ते त्यांच्या सोयीने दोन्ही बाजूंनी पुढे जाऊ शकतात .

२. सारखा सारखा आरसा बघू नये त्यामुळे रस्त्यावरील concentration कमी होत आणि भीती वाटते .

३. गियर आणि automatic गाडीमध्ये फरक असा कि automatic गाडीत एका पायाला ब्रेक आणि दुसऱ्याला accelerater असतो पण गियर च्या गाडीत ते दोन्ही एकाच पायाने सांभाळावे लागतात .

४. होर्न हा वाजवण्यासाठीच असतो

असे नवीन गोष्टी शिकत आणि जुन्या विसरत माझे प्रशिक्षण चालू होते. परीक्षेचा दिवस आला . माझ्यासारख्या आणखी चार उमेदवारांसह आमची गाडी ठरवल्यापेक्षा केवळ एक तास उशिरा rto कडे निघाली . तिकडे पोहोचल्यावर आणखी काही उमेदवार येउन मिळाले . आमच्या एजंट लोकांची धावपळ सुरु होती . काही लोकांना दुचाकीचा परवाना हवा होता तर काहींना चारचाकीचा तर काहींना दोन्हीचा . एकमेका साहाय्य करू या भावनेने एकमेकांच्या गाड्या परीक्षेसाठी वापरण्यासाठी देणे घेणे सुरु होते. चारचाकीच्या परीक्षा केंद्रावर आम्ही पोहोचलो. परीक्षक दोन खुर्च्या टाकून कडेला बसले होते. एकेकाचा नंबर येत होता, lunchtime हि जवळ येत होता . माझी वेळ येईपर्यंत परीक्षकांना फारच भूक लागली असावी . माझे प्रशिक्षक जवळ आले, त्यांनी घाईने मला गाडीत बसायला सांगितले, ते शेजारी बसले . मी बेल्ट लावत होते पण त्याची काही गरज नाही लवकर गाडी स्टार्ट करा असे त्यांचे म्हणणे पडले . मी गाडी सुरु केली, खिडकीतून ओरडून माझे नाव परीक्षकांना सांगितले, एक राउंड मारून गाडी परत आणून थांबवली . झाले, परीक्षा संपली , आणि यथावकाश वाहनचालक परवाना घरी आला .

दहा वर्षांपूर्वी जेव्हा मी असा परवाना काढला होता तेव्हा मला गाडीत बसायचीही गरज पडली नव्हती त्यामानाने या वेळची परीक्षा बरीच खरी वाटली . आपल्याकडील परीक्षा पद्धत परदेशातही प्रसिद्ध झाल्याचे अलीकडे लक्षात येऊ लागले आहे. परवाच कोणीतरी सांगत होते, काही देशांमध्ये भाड्याने गाडी घेऊन आपल्या original license वर ती काही काळ चालवता येते . पण आता काही देशांत भारतीय license अशा वेळी चालत नाही. का तर इथे केवळ पैसे देऊन सुद्धा license मिळवता येते, परीक्षा हवी तेवढी कठीण नाही, वाहतुकीची शिस्त सांभाळली जात नाही, या गोष्टी सर्वत्र प्रसिद्ध होऊ लागल्या आहेत . अशी मानहानी टाळायची असेल तर वाहन परवांना प्रक्रिया सुधारणे आणि अधिक कठीण करणे आवश्यक आहे . त्याशिवाय वाहतुकीची शिस्त सांभाळली गेली पाहिजे, नियम मोडणाऱ्यांना कडक शासन होणे गरजेचे आहे. वाटतो तेवढा हा प्रश्न साधा सोपा नाही . परवाना प्रक्रिया, नियमांची अंमलबजावणी, रस्ते, सूचनाफलक, सिग्नल, ट्राफिक,पोलिस, शिस्त,माणुसकी, लाचलुचपत असे अनेक कंगोरे या प्रश्नाला आहेत . त्यामुळे सुधारणांची सुरुवात कुठून करावी लागेल हाच एक मोठा प्रश्न आहे